🍀و کانَ مِنْ دُعائِهِ علیهالسلام اِذا مرضَ اَوْ نَزَلَ بِهِ کَرْبٌ اَوْ بَلیّةٌ🍀
« وقت بیمارى یا روى آوردن اندوه و بلا»
اَللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ عَلى ما لَمْ اَزَلْ اَتَصَرَّفُ فیهِ مِنْ سَلامَةِ
بارخدایا، تو را سپاس بر نعمت تندرستى بدن که همواره و پیوسته از آن برخوردار بودم،
بَدَنى، وَ لَکَ الْحَمْدُ عَلى ما اَحْدَثْتَ بى مِنْ عِلَّةٍ فى جَسَدى،
و سپاس تو را بر آن بیمارى که در جسمم پدید آوردهاى،
فَما اَدْرى، یا اِلهى، اَىُّ الْحالَیْنِ اَحَقُّ بِالشُّکْرِ لَکَ؟، وَ اَىُّ
اى خداى من نمىدانم که کدام یک از این دو حال براى شکر به درگاهت سزاوارتر است، و کدام یک
الْوَقْتَیْنِ اَوْلى بِالْحَمْدِ لَکَ؟ اَ وَقْتُالصِّحَّةِ الَّتى هَنَّاْتَنى فیها
از این دو وقت حمد تو را شایستهتر؟ آیا زمان سلامت که روزیهاى پاکیزهات را بر من گوارا ساختهاى،
طَیِّباتِ رِزْقِکَ، وَنَشَّطْتَنى بِها لِابْتِغآءِ مِرْضاتِکَ وَ فَضْلِکَ،
و به سبب آن براى به دست آوردن رضایت و نعمتهایت به من نشاط بخشیدهاى،
وَقَوَّیْتَنى مَعَها عَلى ما وَفَّقْتَنى لَهُ مِنْطاعَتِکَ، اَمْ وَقْتُالْعِلَّةِ
و به سبب آن تندرستى به من نیرو داده تا به طاعتت توفیق یابم، یا به هنگام بیمارى که مرا
الَّتى مَحَّصْتَنى بِها، وَالنِّعَمِ الَّتى اَتْحَفْتَنى بِها، تَخْفیفاً لِما
به آن پاک مىسازى، و نعمتهائى که به من تحفه دادهاى، تا گناهانى را
ثَقُلَ بِهِ عَلَىَّ ظَهْرى مِنَ الْخَطیئآتِ، وَ تَطْهیراً لِمَا انْغَمَسْتُ
که از آن گرانبار شدهام تخفیف دهى، و مرا از سیّئاتى که در آن فرو رفتهام
فیهِ مِنَ السَّیِّئاتِ، وَتَنْبیهاً لِتَناوُلِ التَّوْبَةِ، وَتَذْکیراً لِمحْوِالْحَوْبَةِ
پاک نمایى، و آگاهیم دهى که پلیدى گناه را به توبه از دل بشویم، و با یادآورى نعمت قدیم، گناه بزرگم را
بِقَدیمِ النِّعْمَةِ؟ وَ فى خِلالِ ذلِکَ ما کَتَبَ لِىَ الْکاتِبانِ مِنْ
از پروندهام محو نمایم، و در خلال این بیمارى از جمله تحفهها که به من عنایت مىکنى این است که فرشتگان به حساب من
زَکِىِّ الْاَعْمالِ، ما لا قَلْبٌ فَکَّرَ فیهِ، وَلا لِسانٌ نَطَقَ بِهِ، وَلا
اعمال پاکیزهاى نوشتهاند که فکر آن به خاطرى نگذشته، و بر زبانى نرفته، و هیچ
جارِحَةٌ تَکَلَّفَتْهُ، بَلْ اِفْضالاً مِنْکَ عَلَىَّ، وَ اِحْساناً مِنْ
یک از اعضاء در انجامش رنجى نبرده، بلکه این همه از باب تفضل و احسان
صَنیعِکَ اِلَىَّ. اَللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ حَبِّبْ اِلَىَّ
تو بر من نوشته شده. بارخدایا بر محمد و آلش درود فرست، و آنچه را برایم
ما رَضیتَ لى، وَ یَسِّرْ لى ما اَحْلَلْتَ بى، وَ طَهِّرْنى مِنْ دَنَسِ
پسندیدهاى درنظرم محبوب ساز، وتحمل آنچه را برمن وارد نمودهاىآسان ساز، و مرا از آلودگى اعمال
ما اَسْلَفْتُ، وَامْحُ عَنّى شَرَّ ما قَدَّمْتُ، وَاَوْجِدْنى حَلاوَةَ
گذشته پاک کن، و شرّ اعمال گذشتهام را از من بزداى، و از لذّت عافیت کامیابم
الْعافِیَةِ، وَاَذِقْنى بَرْدَ السَّلامَةِ، وَاجْعَلْ مَخْرَجى عَنْ عِلَّتى
فرما، و گوارایى تندرستى را به من بچشان، و لطفى کن که از بستر این مرض به سوى عفو و بخشایش
اِلى عَفْوِکَ، وَمُتَحَوَّلى عَنْ صَرْعَتى اِلى تَجاوُزِکَ، وَ خَلاصى
تو راه خلاص یابم، و از این زمینگیرى به گذشت تو انتقال یافته، و از این اندوه و گرفتارى
مِنْ کَرْبى اِلى رَوْحِکَ، وَ سَلامَتى مِنْ هذِهِ الشِّدَّةِ اِلى
به راحت تو خلاص یابم، و از این دشوارى به فرج و گشایش تو
فَرَجِکَ، اِنَّکَ الْمُتَفَضِّلُ بِالاِْحْسانِ، الْمُتَطَوِّلُ بِالْاِمْتِنانِ،
سلامت یابم، که همانا تو بىاستحقاق ما احسان روا مىدارى، و نعمت بىدریغ نثار مىکنى،
الْوَهّابُ الْکَریمُ، ذُوالْجَلالِ وَالْاِکْرامِ.
و بخشندهاى کریمى که عطایت را پایانى نیست، و داراى جلال و اکرامى.
